Kermis

Dinsdag 13 augustus
Vandaag zijn we samen bij de notaris geweest. Praten en nadenken over ons testament en vervolgens laten aanpassen. Klinkt simpel, maar het was zo ontzettend confronterend... Ook een eventueel huwelijk kwam weer ter sprake, toch weer aan de kant geschoven! Alles op papier gezet voor straks, verschillende scenario's besproken, een kijkje in de toekomst. Ik trok het op een gegeven moment niet meer... Daarna hadden we allebei toch weer een heel goed gevoel.

Woensdag 14 augustus
's Middags naar een hele gezellige kinderverjaardag geweest en 's avonds kwamen hele goede vrienden op bezoek. Gezellig laat gemaakt en veel gepraat over de kermis die komen ging! Hoe stappen anderen straks op ons af, hoe gaan wij daar dan mee om en houdt Jeroen het wel vol. Aan onze zin zou het niet liggen in ieder geval!
Iedere avond voor de zekerheid temperaturen, met als resultaat iedere keer toch ietsje verhoging, voor de zekerheid dus morgen bloed laten prikken om te kijken hoe het er voorstaat met de witte bloedcellen!
Nog iets grappigs, een baasje van een andere flatcoated retriever (teefje), heeft interesse in onze Sproet als dekreu, leuk toch? Ik vind kleine sproetjes altijd al leuk!

Donderdag 15 augustus
Jeroen kon deze morgen gelijk terecht op de afdeling voor een bloedbeeld en dat beeld zag er keurig uit. Op naar de kermis! Na de vorige kuur ging het rond deze tijd helemaal mis, vandaar die onzekerheid. Door zo'n uitslag voel je je dan ook gelijk beter, een behoorlijke mentale kwestie soms!
's Avonds waren we uitgenodigd bij Dees (zus Jeroen), Jan en zoon Sam om weer heerlijk samen te eten! Even later kwam de rest van de familie ook koffie drinken en kletsen, zelfs Jeroens moeder kwam voor het eerst met de regiotaxi... Was een mooi gezicht! Op een gegeven moment stond zij op en zei heel emotioneel dat ze Jeroen iets wilde geven... Slik...
Ze gaf Jeroen een houten doosje met daarin een hele mooie leren armband, met daarin de woorden gebrand; Ik zal altijd van je blijven houden. Mama. Deze woorden kwamen uit de grond van haar hart en dat voelden wij... Words From The Heart
Jeroen zal deze nooit meer af doen.

Vrijdag 16 augustus
Woensdag had Jeroen een afspraak met een hele goede vriend en vrouw gemaakt om vandaag op bezoek te gaan in het Ronald Mc Donald huis in Nijmegen. Hun dochter is nog altijd ernstig ziek, ze verblijven daar al maanden. Samen zijn ze daar zo sterk, maar het blijft allemaal zo onzeker... Een tweede slechte film! Jeroen en vriend hebben elkaar keihard nodig en voelen elkaar zo goed aan. Respect, verdriet, kracht over en weer. Het gewoon praten met elkaar deed hun beiden heel veel goed!
Mijn ouders hadden ons voor deze middag uitgenodigd om naar een maisdoolhof in Duitsland te gaan. Ik ben samen met de kinderen meegeweest en wat was het daar mooi!!! Echt lekker genoten van alles en wat waren we jaloers op de mega hoeveelheid proviand die vele Duitsters daar uitstalden... Kijken, niet aankomen jammer genoeg.

Zaterdag 17 en zondag 18 augustus
Omdat Jeroen, eigenlijk een paar dagen al, continu hoofdpijn had ging hij deze middag ook even rusten. Ik ging even de buurt in om naar de bloemenpanelen te krijgen. Ik moest even mee met de buurman en daar kreeg ik een geweldig cadeau namens de hele buurt voor Jeroen en mij overhandigd. Een ballonvaart voor ons tweetjes. Buurt, geweldig!!! Jeroen voelde zich eerst wat bezwaard, maar vond het vooral bijzonder dat dit voor ons in gang was gezet. Betreffende buurman vaart al vanaf zijn 16de als co-piloot of ... ik weet het juiste woord niet, mee. Hij zou dus ook met onze ballonvaart meegaan, echt leuk!
Vanaf maandag zou de 'echte' ballonvaarder weer terug zijn van vakantie en vanaf dat moment konden wij ook gebeld worden. Dus ook met de kermis!
Jade en Floor hebben de hele dag lekker buiten gespeeld en een heel klein beetje meegeholpen met het bloemen plakken. Jade viel nog heel hard van een ripstik, daarover later meer.
's Avonds kwam de oppas en konden wij KERMIS vieren. Bij ons thuis kwamen drie vrienden van Jeroen eerst nog wat drinken en ik ging naar vriendinnen toe. Wij gaan eigenlijk nooit samen, nu dus ook niet. Zien elkaar uiteraard altijd wel weer ergens, samen praten wij ook al heel wat af, nu dus tijd voor anderen. Allebei een hele gezellige, bijzondere avond gehad. Veel mensen kwamen naar ons toe, de een voor een lang gesprek, een ander wilde ons alleen even laten weten dat hij/zij het zo waardeerde dat wij er waren en weer een ander om alleen even te proosten of een knuffel te geven. Alles was goed en wij vonden het zeker niet vervelend om over onze situatie te praten, juist omdat wij hier nu middenin zitten en dit momenteel ons leven is. Eén gesprek liep wat uit de hand, aan het eind van de avond, mede door de biertjes die je toch vrij vlot in je handen krijgt gedrukt en altijd vergeet af te slaan... maar ook door de inhoud. Maar goed, alles goed uitgepraat, gewoon twee verschillende meningen, eigenlijk niks mis mee. Ik bleef alleen nogal verdrietig...maar wie stonden daar (de hele tijd al hoor)? Twee super vriendinnen, met vier stevige schouders! Heel veel tranen vloeiden, maar de alcohol vloeide er niet mee uit helaas... Zondag flink last van gehad. Jeroen voelde zich beter. We zijn allebei deze dag niet geweest, om weer fit te zijn voor maandag. Geen probleem.
De kinderen zijn nog wel met onze oppas naar de kermis geweest, Jade liep moeilijk, maar deed gewoon mee. Er was niet zo veel te beleven, maar toch heel leuk gehad!

Maandag 19 augustus
Jeroen werd wakker en twijfelde of hij mee moest doen met het vogelschieten. Hij wilde best graag, maar vond de situatie wat vreemd, want stel je voor dat... Enz. Hij vroeg om een muntje, tuurlijk Jeroen, ik slaap met geld... Kop; mee doen, Munt; niet. Spannend... Kop! Wij zeiden allebei; Shit!!! Maar goed, soms is het ook fijn om het lot te volgen en trouw te zijn aan een simpel muntje. Rond half 9 ging Jeroen al weg.
We hebben allebei ook echt weer een super leuke kermisdag gevierd met eigenlijk alles erop en eraan. Weer heel veel goede gesprekken, veel gelachen en wat minder bier voor mij. Zoals al eerder vermeld smaakt het bier Jeroen totaal niet meer en hij heeft een enkel roseetje gedronken en fris, hij heeft het gewoon tot 23.30 volgehouden en ontzetttend genoten! Net geen koning geworden, vlak na het koningsschot was hij aan de beurt!
Onze oppas is nog met de kinderen naar Megapret geweest, lekker met elkaar en met wat klasgenootjes gespeeld en Jade liep nog altijd moeilijk. Omdat wij dachten dat een teen wat gekneusd was, zei ook de oppas dat Jade moest proberen zo gewoon mogelijk te lopen.

Dinsdag 20 augustus
Nu waren eindelijk Jade en Floor aan de beurt, zo voelden zij het overigens helemaal niet hoor. Eerst maar eens naar de clown, daarna een snoepzakje ophalen, schminken, ballon de lucht in gelaten, meegedaan aan het brandweerspektakel en daarna de kermis over!
Dit was echt super leuk! Uithalen wat erin zit, dus ik heb een aantal knuffels eruit gehaald! Jade ging een paar keer met Niké in een snel draaiende atractie. Daarna een aantal keer met ons allen in de botsauto's, Floor vond dit heel gaaf! Had zo veel schik als we keihard botsten, echt leuk. Daarna naar het terras, lekker bijkomen van de heerlijke, bijzondere dagen. Alleen jammer dat daar ook weer muziek werd gedraaid! Oeps, ook wij zijn inderdaad soms al toe aan wat rust. Jeroens hoofdpijn kwam ook weer opzetten. 
Floor werd nog kletsnat door de waterpomp, hadden ze zelf een atractie van gemaakt en Jade ging nog met Niké in zo'n draaiende bank. Ze keek blij en angstig tegelijk...

Op het terrein werden wij overigens door onze buurman/ballonvaarder aangesproken met de mededeling dat wij vanavond hoogstwaarschijnlijk de lucht in zouden gaan. Om 14.00 werden wij inderdaag gebeld met de mededeling dat wij om 18.15 bij hem moesten komen en samen naar Borculo, het vertrekpunt, zouden gaan. Spannend!
Snel een vrij ingewikkelde constructie bedacht voor de kinderen, konden ze ons mooi volgen, enz. Maar ivm Jades voeding komt daar nog wel iets meer bij kijken. Net op tijd kregen we mijn ouders te pakken, zodat ook zij konden kijken met Jade en Floor. Heel fijn allemaal!
Uiteraard wat mensen van ons avontuurtje op de hoogte gesteld, maar niet verwacht dat velen konden en zouden komen, zo bijzonder weer! Ook vele buren gingen met ons mee. Maar toen stonden we daar met ons allen en werden er twee testballonnetjes opgelaten. Ze gingen zo goed als recht omhoog en bleven daar ook hangen! Te weinig wind!!! Heel erg jammer, maar om nou een uur boven Borculo te hangen is ook net niet ons ding, dus helaas, misschien morgen!
's Avonds nog even tegen elkaar gezegd dat ik de volgende morgen met Jade naar de huisarts zou gaan ivm haar pijnlijke teen, waar ze steeds meer last van leek te krijgen.

Woensdag 21 augustus
Jeroen had hoofdpijn. Ik ging aan het eind van de ochtend met Jade en Floor naar de huisarts. Het voelen aan de teen deed erg veel pijn, dus konden we direct terecht in Winterswijk op de Röntgen-afdeling. Foto's gemaakt en ja hoor, tweede teen van de linkervoet gebroken! Kunnen ze uiteraard weinig mee, maar op de Eerste Hulp werd dit ongelukkige teentje vastgetaped aan de grote teen. Jade liep al die tijd gewoon op slippers, klaagde ze zelf ook niet over, maar moest nu wel stevige schoenen aan. Jade kreeg een foto mee en werd er helemaal hyperdepiep van dat ze toch een teen had gebroken! Ze vond het heel bijzonder!
's Middags nog alleen met de kinderen naar mijn jarige peettante geweest, omdat Jeroen net niet helemaal fit was. Het was een fijne middag, lekker buiten gezeten en over van alles kunnen praten.
's Morgens kregen wij al een berichtje dat er ook deze dag te weinig wind stond en de vaart vanavond niet zou plaatsvinden. Misschien vrijdag!

Donderdag 22 augustus
Samen met mijn ouders hebben Jeroen en ik van alles thuis en rondom het huis gedaan. Nu een goed gevoel! Jeroen had vanmorgen veel energie, heeft zijn mountainbike uit de garage gehaald en naar Goossens gebracht voor een opknapbeurtje en is van plan om echt aktiever te worden! Wil ook komende zondag meedoen met een voetbalwedstrijd van zijn team, keepen waarschijnlijk!
Vanmorgen kwam Jeroens huisarts nog spontaan langs om te vragen hoe het nu met ons gaat. Hij komt na de MRI van 13 september weer langs.
Morgenmiddag gaan we met Jade en Floor naar Smurfen 2, 's avonds misschien in de luchtballon, daarna naar een leuk feestje! Staat allemaal op de planning, we zullen zien. Oppas is in ieder geval geregeld, zonder oppas zijn wij... thuis! Dank jullie wel, lieve meiden!!!