Alle dagen plukken!

Pluk de dag

dinsdag 2 juli 2013
Een beetje raar, maar omdat ook hier alles wel weer loopt, vergat ik bijna om ons blog bij te houden... Ik voel me hier ook zeker niet toe verplicht, maar we merkten al wel dat mensen om ons heen nu ook even niet meer weten hoe het met ons gaat en dat is ook niet handig! Zo wordt het voor mijzelf ook weer duidelijk dat ik vooral de behoefte voel om te schrijven, wanneer ik door de bomen het bos niet meer zie en een bosje zie ik nu gelukkig wel!

Wees ook maar niet bang dat wij samen niet hebben genoten en genieten van alles om ons heen. Juist door het hebben van een prachtige dochter met een ernstige ziekte en een hele gezonde, weten wij echt wel wat genieten is en leven wij juist in het hier en nu! Maar omdat de hele wereld altijd maar doordraait en wij lekker meedraaien, doen wij ook maar gewoon ons ding.
Ik kan je echt vertellen dat wij van kleine dingen kunnen genieten, van onze heerlijke tuin met dieren, van een wandeling in het bos, van onze dochters die vaak de grootste lol samen hebben, maar we zijn echt niet altijd sterk samen. Wat denk jij!? Vraag maar eens aan vrienden, je kunt direct aan ons zien en horen als wij het niet met elkaar eens zijn, gedoe bewaren wij nooit voor thuis. En in sommige dingen lijken wij zoveel op elkaar dat ook dat niet altijd handig is...

De laatste tijd was ik behoorlijk vermoeid geraakt door blijkbaar alle acute angstmomenten die wij ooit al eens hebben meegemaakt en tja, dan functioneer je toch heel anders. Eigenlijk draaide ik op mijn werk net weer (nog wel op therapeutische basis) volledig mee... In die week van de eerste grote klap zou ik weer vrolijk bij de ARBO-arts op gesprek komen samen met mijn directeur en mededelen dat ik er weer volledig zou zijn! Ook was ik met een vervolgcursus NLP bezig waar zowel ik persoonlijk als ik op mijn werk heel veel aan heb! Ook stond er in die bewuste week een bijeenkomst gepland waar ik met een aantal collega's alles te horen zou krijgen over volgend jaar. Komend schooljaar werk ik namelijk niet meer op de Mariaschool, maar kom ik in een vaste invalpool. Een uitgelezen kans voor mij, want volledig behoud van salaris, dichter in de buurt voor de klas en geen eindverantwoordelijke meer zijn. Dit laatste is ook heel fijn ivm onze thuissituatie, ik hoef me nu niet meer schuldig te voelen tov kinderen en ouders wanneer ik weer eens een weekje of langer afwezig ben door ziekte van Jade. Ik moet gewoon de niet gewerkte dagen weer inhalen, sipmel! Voor alle partijen een goede oplossing! Ik zie het ook vooral als een uitdaging, want als invaller lesgeven is nauwelijks te vergelijken met lesgeven als vaste groepsleerkracht voor je eigen klas, waarvan je de kinderen vaak door en door kent, inclusief de ouders!
Ook Jeroen was bezig met een werkgerelateerde cursus! Zijn werk werd hierdoor ook interessanter voor hem, omdat hij toch een theoretische ondergrond miste!!!
We hadden ook allerlei leuke dingen gepland, omdat ik inmiddels weer veel fitter was! Voor het eerst op vakantie naar het buitenland, in een ingerichte tent in Frankrijk! Vanwege Jade is dit best risicovol, maar we waren ons al goed aan het voorbereiden, zoals een noodprotocol in het Frans, plek is dicht in de buurt van een ziekenhuis en ga maar door.
Ook via vakantieveilingen twee weekendjes met ons tweetjes 'gewonnen', hadden we jaren niet meer gedaan, vanwege de toch soms spannende nachten met Jade. Zie stukje kinderIC Nijmegen... Wat we naast een van die weekendjes nog wel door laten gaan is een wandeltocht met ezel en huifkarretje, alleen de voorpret is al leuk!
De vakantie in Frankrijk hadden wij zo goed als direct geannuleerd en in plaats daarvan vanmorgen via vakantieveilingen een midweekje aan het Veluwemeer geboekt!
Jeroen geeft zelf ook duidelijk aan nu vooral verder te willen genieten van alles en iedereen om hem heen. Dat is een duidelijk en mooi doel!! Zet 'm op CHEMO, doe wat je moet doen!!!

Afgelopen weekend zijn we al flink in de watten gelegd door dierbare dierbaren! We werden uitgenodigd voor een picknick in het kabouterbos met honden en kinderen. Echt super gezellig en leuk! Gisterenavond heerlijk mogen eten bij Jan en Dees (Jeroens zus), ook zo fijn en lekker!!! Zaterdagavond zijn we trouwens nog naar het casino geweest, doen we 1 a 2 keer per jaar, wij houden allebeid van die spanning en hopen iedere keer op keihard gerinkel, maar het geluk zat deze avond niet echt mee, alweer niet...!!!