GOED nieuws, gevolgd door koorts

Donderdag 18 juli
Om 14.00 werd er weer een MRI gemaakt en rond 15.30 kregen we de uitslag. Goed nieuws! De drie plekjes in de hersenen waren duidelijk wat kleiner geworden! Opgelucht, héél blij, daarom een heerlijk ijsje gegeten!
Vandaag nog twee hele leuke bezoekjes gehad van vrienden, het werd zelfs nog een beetje laat 's avonds! Zo fijn kunnen kletsen... super!

Vrijdag 19 juli
Ik had een afscheidsborrel/bbq met mijn team en Jeroen en de kinderen waren ook uitgenodigd! De kinderen thuis gelaten, omdat ze er niet veel aan zouden hebben, bovendien stonden er nog genoeg leuke dingen voor hun op de rol... Het was een fijne middag, ik heb nog iets voorgedragen, maar omdat er zoveel emoties loskwamen ging het in heel wat etappes. Maar goed, het werd zeker gewaardeerd! Andersom kregen wij ook allerlei cadeautjes en bonnen en noem maar op. Ook van alle ouders en kinderen van school, zo lief!
Aan het eind was ik vooral weer moe, zoveel dubbele gevoelens, het was echt fijn en vreemd tegelijk...
Voordat wij hier naar toe gingen, kreeg Jeroen een paar keer kippenvel en hij voelde zich niet zo lekker. Het viel nog wel mee, dus gingen we gewoon.
Eenmaal weer thuis kreeg hij het koud, terwijl ik zat te plakken op de bank. Getemperatuurd en ja hoor, koorts! Jeroen had 38.2, bij 38.5 mocht je bellen. Gelukkig nemen wij niet alle regels zo strikt en Jeroen belde daarom een dienstdoende oncologieverpleegkundige.
Hij moest direct naar de Eerste Hulp. Normaal zouden we even mijn ouders bellen om Jeroen weg te brengen en/of op de kinderen te passen. Maar die waren net de caravan aan het ophalen bij mijn oom... Jeroen had ze 's morgens net nog het laatste zetje gegeven om toch op vakantie te gaan, ook naar de Veluwe, dus we konden elkaar mooi een dagje opzoeken!
Jeroen belde daarom een hele goede vriend, die direct kwam! Snel het tasje weer gepakt en daar gingen twee grote vrienden samen naar Winterswijk. Longfoto, bloedprikken, urinekweek, alles ging vlot. Jeroen werd opgenomen, omdat hij veel te weinig witte bloedcellen had. Dit is uiteraard een gevolg van de chemo en hoort ook bij de 7de - 10de dag na de kuur, maar de waarde was echt veel te laag. Hij kreeg direct een infuus geprikt waar hij een brede antibioticakuur over kreeg om eventuele infecties aan te pakken. De arts assistent gaf aan dat het waarschijnlijk wel een paar daagjes zou gaan duren. Balen, balen, balen... Zo zit je nog aan een colaatje, even later aan een infuus...
Ook echt niet fijn om thuis te zitten, terwijl ik normaal mee zou zijn gegaan! Maar goed, nadat ik met Jeroen had gebeld rong 23.30, zag ik dat mijn lieve, grote broer Sander nog online was... Keurig geappt of ik hem nog mocht bellen en dat mocht gelukkig! Nog even een uurtje stoom af kunnen blazen en flink gelachen (niet uit te leggen), maar zo ontzettend waardevol...

Zaterdag 20 juli
En toen werden we wakker... met ons drietjes... Jade en Floor vonden het behoorlijk vreemd en sneu voor Jeroen! Verteld dat het kinderfeestje van Jade gewoon door zou gaan, maar de vakantie natuurlijk niet! De kinderen reageerden hier echt goed op, natuurlijk was het heel jammer, maar het was vooral ontzettend vervelend voor papa.
Ik kwam daarna al wel snel met een ander plannetje, had ik keurig met Jeroen overlegd hoor, wij zouden een groot zwembad kopen, waar we lekker met ons allen in konden!
Dus geen Frankrijk, geen Veluwemeer, maar Rund um Hause met prive zwembad, kinderboerderij, volledig ingericht huis ipv tent en ga maar door!
's Morgens met ons drietjes bij Jeroen geweest, hij had veel krampen, nog steeds koorts en was duidelijk niet fit... Merk je vooral in zijn reacties naar de kinderen toe, baalt hij zelf ook van, maar het overkomt hem gewoon als hij zich niet goed voelt.

Ter verduidelijking, dit gebeurt niet constant, maar kort samen gevat is zijn lontje echt al wel wat korter. Grenzen zijn sneller bereikt dan voorheen. Alles en iedereen draait maar door en Jeroen draait daarin 'vrolijk' mee, maar al zijn toekomstbeelden liggen zo dicht bij het hier en nu... VERSCHRIKKELIJK.
Hij probeert er echt alles uit te halen en legt die rotziekte zo vaak naast zich neer, maar juist in onze veilige thuissituatie komen kleine frustraties eruit en ik neem hem dat zeker niet kwalijk en vindt het natuurlijk ook niet raar, maar...

Het kinderfeestje was een groot succes, maar wel zonder Jeroen... Alle dames zagen er prachtig uit, ik heb een hele mooit foto gemaakt en die aan het eind in een zelf versierd lijstje gestopt. Tussendoor wc-borstel gegooid, nog leuker dan met kloten gooien, daarna met zijn allen in het grote zwembad en tot slot gebarbecued! Rudi, Wilma en Carlijn zijn bij Jeroen op bezoek geweest!
's Avonds met Jeroen gebeld en hij voelde zich nog hetzelfde.

Zondag 21 juli
's Morgens met Jade en Floor weer op bezoek geweest bij Jeroen met één van de versierde lijstjes als cadeautje! Het was weer even fijn om lekker samen te zijn. Jeroen heeft nu ook last van zijn mond en van meer van die lichamelijke ongemakken. 's Middags bleken de granulo's (onderdeel van de witte bloedcellen die vooral voor goede afweer zorgen) 0.0 te zijn. Lager dan laag dus!!!


De arts is nog langs geweest en deze gaf aan dat het lichaam zelf weer voor de aanmaak van die witte bloedcellen moet zorgen. Blijkbaar geven ze nu geen Neupogen-injectjes, omdat het lichaam anders verwend kan raken of zoiets. Nou ja, verwennen in Jeroen's situatie!?! Doen!!!
Gaan we morgen eens uitgebreider naar vragen. Morgen gaat de CT-scan wel gewoon door, fijn natuurlijk, maar dan moet hij weer liters contrast vloeistof drinken en dan gaat hij weer de gang op. Hij mag op dit moment niet eens zijn kamer af en er zijn allerlei hygiëne-voorschriften in gang gezet, omdat hij geen weerstand heeft!

Vanmiddag een hele leuke, bijzondere familiedag gehad van Jeroen's kant, maar wel zonder Jeroen... Ook nu wilde Jeroen dat dit door zou gaan en ik ben dus met de meiden en oma Lies naar Rekken gereden. Het was heel gezellig! Er waren maar een paar kinderen, maar met water erbij wordt iedereen, bijna iedereen weer kind! Wat een lol, maar wat heb ik, ook samen met de anderen, vaak aan Jeroen gedacht en over Jeroen gepraat...
Ook heb ik zelfs weer eventjes gevoetbald en kwam de verdediger in mij weer naar boven, dus werd Jade gevloerd, wel met goede afloop!
Het was dus fijn, maar eigenlijk ook juist weer niet. Wij lol, Jeroen niet!!!

Bedtijd!!!