Vaderdag

Vaderdag

zondag 16 juni
Jade en Floor verrasten Jeroen met hele mooie creaties. Mijn cadeautje moest nog komen, ik ben even met andere dingen bezig geweest. Koffie gedronken bij mijn ouders, Jeroen ging nog even terug naar huis om extra voeding voor Jade te halen. Kwam goede bekenden tegen, waar hij zijn verhaal mee kon delen. Was heel confronterend voor Jeroen, om al die narigheid over zichzelf rechtstreeks aan een ander te vertellen.
's Middags kwamen mijn broer met vriendin en ons super schattige nichtje bij ons. Emotioneel, maar vooral heel erg fijn. Jeroens zus met aanhang kwamen langs en zij zijn nog met Jade en Floor naar Jeroens moeder gefietst en naar het park. Even weer wat afleiding voor onze grote schatten!
Ook mijn moeder kwam en ik ging met super schoonzus naar de supermarkt. Ook ik werd voor het eerst geconfronteerd met mensen die al van alles gehoord hadden. De een keek heel bezorgd naar mij, een ander informeerde naar onze verdrietige situatie. Beide reacties kon ik wel waarderen...
Mijn vader was lekker naar een feestje van een goede vriend, waar mijn moeder ook nog even was geweest. Mijn moeder had voor ons gekookt en samen hebben we dit heerlijke eten bij ons opgesmikkeld.
's Avonds kwam een heel goed bevriend stel, heel fijn gepraat, gehuild en weer gelachen met elkaar...

maandag 17 juni
Deze morgen zelf Jade en Floor naar school gebracht, ook dit voelde goed. Verschillende lieve moeders kwamen naar mij toe om te luisteren naar ons bizarre verhaal en weer voelde ik die enorme warmte, iedereen was verbijsterd...
Leerkrachten gesproken, ook erg onder de indruk allemaal...
Een lieve moeder reed langs, bedacht zich geen moment en 'durfde' zomaar op mij af te stappen. Aan het eind van ons fijne gesprek hadden wij het nog over mijn supermarktervaring. Ik zei, nu ben ik ineens diegene waar ze even van schrikken. Zegt zij heel eerlijk, dat zij dat dus ook net had en echt even een drempeltje over moest. Samen heel hard hierom gelachen!
Naar huis gegaan, met Jeroen gekletst, was onder de indruk van alle geschrokken mensen waar ik mee had gepraat...
Even later kwam een hele goede collega/vriend langs helemaal uit Lichtenvoorde op de fiets...
Daarna is Jeroen zelf op de fiets gesprongen en naar een vriendin gefietst die al wat langere tijd aan het vechten is tegen deze kankerzooi en gelukkig weer een hele grote stap in de goede richting heeft gezet. Jeroen mocht wat shakejes meenemen, omdat hij al zoveel kilo was afgevallen. Te gek voor woorden eigenlijk, maar wel realiteit.
's Avonds kwamen er 9 Muiters op bezoek, allemaal tegelijk, zodat Jeroen in een keer zijn verhaal kon doen. Zo indrukwekkend hoe stil iedereen was, toen Jeroen zijn verhaal deed... Om 22.30 gingen ze weer naar huis. Nog een hele tijd gepraat met een van de Muiterinnekes, die helaas precies begrijpt wat er allemaal door mij heen gaat. Ik krijg heel veel steun van haar... en van iedereen om ons heen!!!
Deze dag kregen wij ook nog ergens een telefoontje uit Winterswijk dat alle gegevens binnen waren en dat wij morgen ipv woensdag op gesprek mochten komen...
's Middag kwam ook nog de vervangende huisarts van Jeroens huisarts, of zoiets langs, ook zij had deze uitslag niet verwacht. Toen ze Jeroen instuurde dacht ze eigenlijk aan een alvleesklierontsteking, ook niet zo fijn... maar WAS HET DAT MAAR!
Morgen dus de definitieve uitslag, de huisarts had ons sprankje hoop nog iets versterkt, wilden dit graag geloven, maar deden dit eigenlijk niet...
Schoenmaker blijf bij je leest!!!